เกษตรจังหวัดเชียงใหม่ยกระดับเกษตรกรเป็นผู้ตรวจแปลงเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วม SDGsPGS
วันที่ 7 มิถุนายน 2567 เวลา 09.30 น. นายเจริญ พิมพ์ขาล เกษตรจังหวัดเชียงใหม่เป็นประธานเปิดโครงการพัฒนาสินค้าเกษตรปลอดภัย ตามแผนปฏิบัติราชการประจำปีของจังหวัดเชียงใหม่ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567 กิจกรรมหลักที่ 3 ยกระดับการผลิตพืชผักสมุนไพรอินทรีย์ด้วยกระบวนการแบบมีส่วนร่วม (PGS) สู่การผลิตพืชผัก สมุนไพร ตามมาตรฐานเกษตรอินทรีย์ (Organic Thailand) จังหวัดเชียงใหม่กิจกรรมย่อยที่ 1.2 อบรมผู้ตวจแปลงเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วม SDGs PGS ในระหว่างวันที่ 7 – 8 มิถุนายน พ.ศ. 2567 เกษตรกรผู้เข้าร่วมเป็นผู้ตรวจแปลง จำนวน 100 รายซึ่งต้องผ่านการอบรมพัฒนาความรู้ด้านเกษตรอินทรีย์ ณ ห้องประชุม 2 ชั้น 7 อาคาร 30 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ปัจจุบันจังหวัดเชียงใหม่มีเกษตรกรที่เป็นผู้ตรวจแปลงแบบมีส่วนร่วม SDGsPGS จำนวน 500 คนครอบคลุม 25 อำเภอขอจังหวัดเชียงใหม่ แต่ยังไม่เพียงพอที่จะสร้างพื้นที่เกษตรอินทรีย์ของจังหวัดเชียงใหม่ นับเป็นโอกาสดีของเกษตรกรชาวเชียงใหม่ที่พ่อเมืองเชียงใหม่ได้เล็ง เห็นถึงความสำคัญของการทำเกษตรอินทรีย์ จึงได้อนุมัติงบประมาณให้ มีการอบรมผู้ตรวจแปลง ให้เพิ่มมากขึ้น หลังการอบรมครั้งนี้ คาดว่าจังหวัดเชียงใหม่จะมีผู้ตรวจแปลง เกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วม มากถึง 600 คน ซึ่งจะช่วยให้ การเข้าตรวจแปลงของพี่น้องเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่ รวดเร็ว ทันต่อสถานการณ์ และ สร้างความเชื่อมั่น ให้กับผู้บริโภค ปัจจุบันการรับรองเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วมของสมาพันธ์เกษตรกรรมยั่งยืน จังหวัดเชียงใหม่ (SDGs PGS) ได้รับการรับรองเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนร่วมของสมาพันธ์เกษตรกรรมยั่งยืน จังหวัดเชียงใหม่ (SDGs PGS) ระยะปรับเปลี่ยน 78 แปลง 509.16 ไร่ ได้รับรอง 45 แปลง 527.14 ไร่ ท้ายสุดเกษตรจังหวัดเชียงใหม่ ได้กล่าวกับเกษตรกรผู้อบรมว่าการทำเกษตรอินทรีย์สิ่งสำคัญคือ “มีใจ” ที่จะปฏิบัติตามข้อกำหนดในการทำเกษตรอินทรีย์แบบมีส่วนทั้ง 22 ข้อ ซึ่งเป็นทำเกษตรอินทรีย์ที่ยั่งยืน เพราะมีการตรวจสอบด้วยทีมที่ผ่านการอบรมผู้ตรวจแปลง คอยเป็นหูเป็นตา ซึ่งกันและกัน ร่วมหารือ เสมือนครอบครัวเดียวกัน เป็นอีกหนึ่งวิธีที่ช่วยสร้างอาชีพทำเกษตรอินทรีย์ ต้นทุนการผลิตลดลง สินค้ามีคุณภาพตามมาตรฐานเกษตรอินทรีย์ มีตลาดและช่องทางในการจำหน่ายผลผลิตมากขึ้น เกษตรกรมีรายได้เพิ่มขึ้น มีความมั่นคงในอาชีพ และสามารถบริหารจัดการทรัพยากรทางการเกษตรอย่างสมดุลยั่งยืนต่อไปในอนาคต
