เตือนการเฝ้าระวัง โรคเหี่ยวในกล้วย

“โรคกล้วยตายพราย” หรือ “ตายพราย” มักพบได้ในกล้วยเกือบทุกชนิดที่มีอายุ 4-5 เดือน ขึ้นไป โดยช่วงแรกควรหมั่นสังเกตตามก้านใบ จะมีสีเหลืองอ่อน ขอบใบแก่ ซึ่งต่อมา เชื้อราจะลุกลาม จะลุกลามไปยังขอบใบ และจะเหลืองทั้งใบ หากป้องกันไม่ทันเชื้อรา จะเข้าท่าลายเข้าสู้ลำต้น และลุกลามเข้าสู่ก้านใบ โคนใบแก่จะมีสีเหลืองซีด ในที่สุดลำต้นจะยืนต้นตาย หรือล้มตาย
เชื้อสาเหตุ : Fusarium oxysporum f.sp. Cubense
เชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp. Cubense เข้าทำลายราก และมีการเจริญเข้าไปในท่อน้ำ ท่ออาหาร ทำให้เกิดอุดตัน ใบจึงมีอาการขาดน้ำเหี่ยวเฉา และเปลี่ยนเป็นสีเหลือง หักพับ การเจริญจะชะงัก และตายในที่สุด โรคนี้สามารถระบาดไปทางดิน ต้นที่อยู่ในบริเวณนั้นจะถูกโรคนี้ทำทำลายและจะลามอย่างรวดเร็ว จึงควรทำความสะอาดโคนกอกล้วย อย่าให้รก ทำทางระบายน้ำให้ดี
ลักษณะอาการ
1. ใบอ่อนจะมีอาการเหลืองไหม้หรือตายนิ่งและบิดเป็นคลื่น ใบกล้วยจะหักพับบริเวณโคนก้าน
2.กล้วยที่ตกเครือแล้วจะเหี่ยว ผลลีบเล็กไม่สม่ำเสมอ หรือแก่ก่อนกำหนด เนื้อฟ่ามจืด
3.ะเห็นทางสีเหลืองอ่อนตามก้านใบของใบล่างหรือใบแก่ก่อน ต่อมาปลายใบหรือขอบใบจะเริ่มเหลือ และขยายออกไปจนเหลืองทั่วใบ
การควบคุมโรคตายพราย
1.ใช้ส่วนขยายพันธุ์ที่ปลอดโรค
2.ท่าลายต้นกล้วยที่เป็นโรค
3.ห้ามขุดย้ายหน่อที่เป็นโรคไปปลูก
4.ท่าความสะอาดเครื่องมือฉีดสารเคมี คาร์เบนดาซิม เข้มข้น 2% จ่านวน 3ม.ล./ต้น ทุก 5, 7 และ 9 เดือน
5.ฉีดสารเคมี คาร์เบนดาซิม เข้มข้น 2% จ่านวน 3ม.ล./ต้น ทุก 5, 7 และ 9 เดือน